Ondernemers voor klimaatzaak is een informeel, privé initiatief, om De Klimaatzaak te steunen.

Doe je mee? Geef dan je maandelijkse steun van minstens €100 via: https://www.klimaatzaak.eu/nl/donation/start?campaign=10

Of stort minstens €2.400 op

vzw Klimaatzaak asbl
Josef II-straat 20
1000 Brussel

Triodos Bank

BE57 5230 4673 0635
BIC: TRIO BE BB

BTW: BE 0567.926.684


Wat als we met €100/maand België klimaatneutraal kunnen maken?

Beste bedrijfsleider, 

Ik nodig je van harte uit op een VIP overwinningsfeestje met bekende Vlamingen op 28 september.

Bedrijven en hun mensen zijn de motoren van deze maatschappij. Zij zijn het die deze motoren blijven innoveren maar het is de regering die kiest of deze motoren elektrisch, op waterstof, op diesel of op benzine draaien. Zo lang er geen duidelijke visie is is het verdomd moeilijk om een strakke koers te varen en zijn we niet meer dan bladeren in de wind. De klimaat- en biodiversiteitcrisis vormt al een bedreiging op zich, een onklare visie is een nog grotere bedreiging.

Als bedrijf, in gelijk welke sector die we zitten, zijn we sterk afhankelijk van gratis diensten die de natuur en het klimaat ons leveren. Een gematigde temperatuur en wind bespaart ons geld, een simpel insect als de bij levert de voedingssector 22 miljard euro op per jaar, bossen zorgen ervoor dat er minder overstromingen en modderstromen zijn. Als wij als bedrijf een budget moeten hebben om al het werk dat de natuur doet zelf te doen, worden alle prijzen minstens dubbel zo duur.

Dit is geen pro-natuur praatje, maar een pro-bedrijven praatje dat toevallig ook pro-natuur is. De mens is een ongelofelijk succesvol wezen en heeft dit succes te danken aan een temperatuur die sinds zijn bestaan constant is gebleven. Jij en ik zijn de eerste mensen die die een stijgende temperatuurcurve bewandelen die geen enkel mens ooit bewandeld heeft. We zijn innovatief genoeg om ons als mens hieraan aan te passen. De natuur die ons miljarden euro per jaar bespaart helaas niet. 

De meeste bedrijfsleiders weten intussen dat we deel moeten zijn van de oplossing maar er is geen eensgezindheid welke richting we uit gaan. Zonder deftig kader zwemmen we als vissen in alle richtingen terwijl we ons net moeten verenigen tot een school, met de neuzen in dezelfde richting. Het is soms pijnlijk om kritiek van de burger te krijgen als bedrijf over duurzaamheidsissues, terwijl de burger hier niet voor wil betalen. Wie duurzaam is wordt hier te dikwijls voor afgestraft. 

Als één supermarktketen bijvoorbeeld zou beslissen om enkel nog boervriendelijk & klimaatneutraal voedsel te verkopen, gaat deze binnen de week failliet omdat de spelregels op dat moment niet gelijk zijn. Duizend kilometer vliegen kost €20 heen en terug terwijl de trein letterlijk 10x zoveel kost. Door zelf de eerste geprivatiseerde slaaptrein op te starten in België merkten we dat het letterlijk simpeler ware geweest een vliegtuigmaatschappij op te richten.

Ikzelf ben een ondernemer vanuit idealisme, net als de meeste ondernemers dus. De bedrijven en projecten die ik opstart zie ik als een vorm van activisme. Hiernaast organiseer ik ook duurzaamheidcampagnes om de burger ‘bewust’ te maken. Ik vraag me echter af hoeveel bewuster we mensen nog moeten maken. Worden we niet geleidelijk aan zot van dat bewustzijn? Begint bewustwording geen bezighoudingstherapie te worden zodat men onopvallend business as usual kan blijven doen?

Tomorrowland organiseerde onlangs een duurzaamheidsfestival en ik geraakte aan de babbel met Francesca Vanthielen en collega’s, die ik eerder had ontmoet in de Kanaal Z studio. Ze vertelde me dat ze met De Klimaatzaak, een groep wereldverbeteraars, de regering had aangeklaagd in de rechtbank, net omdat ze geen visie hebben rond klimaat. Met belastinggeld van de burger heeft de regering zich kapot verdedigd tegen de burger, en gelukkig verloren. De rechter zij echter: “je beleid is inadequaat”, zonder meer, zonder concrete actieplannen. 

Francesca vertelt me dat ze precies over een jaar in beroep gaan om de regering tot actie én vooral tot visie te dwingen. Zonder die visie zijn wij als bedrijven én burger een vogel voor de kat. Pragmatisch dat ik ben vroeg ik hoeveel geld ze nodig hebben: €400.000 voor de komende twee jaar. Op dat moment maakte ik een belofte aan mezelf om er alles aan te doen dit bedrag te vinden. Een logische stap zou zijn om een klein groepje idealisten te vinden die het bedrag leggen, een mooier plan is om een verhaal te schrijven met honderden bedrijven. Samen.

We hebben het nachttreinbedrijf verkocht, ik run op dit moment een bescheiden internationaal landschapsarchitectenbureau en ik vroeg me af wat we per maand konden missen, alsook wat de meeste bedrijven minstens kunnen missen. €100 is in mijn ogen haalbaar voor de meeste ondernemingen. Als 167 bedrijven vandaag een betalingsopdracht geven van €100 per maand voor twee jaar, dan hebben we niet alleen €400k opgehaald. We zenden ook een verdomd krachtig signaal naar de overheid dat wil als bedrijf een gelijk speelveld willen.

Ik heb de proef op de som genomen en deze mini-campagne gedeeld met een 10-tal mensen uit mijn netwerk als test. Vrijwel iedereen reageerde ongelofelijk enthousiast, participeert en ziet het als een van de meest hoopgevende acties die we kunnen doen. Als je me kan zeggen waarmee je meer systemische impact per maand kan maken met een honderdje per maand, laat het me zeker weten. Wie twijfelt aan de impact van een klimaatzaak, bekijk zeker Duty of Care, de nieuwe film van Nic Balthazar. Anders nodig ik je van harte uit om deel te zijn van Ondernemers voor de klimaatzaak en samen het échte verschil te maken.

Doe je mee? Laat dan weten op www.ondernemersvoorklimaatzaak.be of je naar het VIP-overwinningsfeest komt. Een groep bv’s is fan van deze campagne en zal ook aanwezig zijn op 28 september op een geheime locatie in Gent.